روزهای بدی را پشت‌سر می‌گذاریم. دلار در مرز ۲۹ هزار تومان، قیمت‌های سر به فلک کشیده و وزارتخانه بدون وزیر، صنعت در حال افول و طرح‌های متناقض ناسازگار در نهادهای مختلف برای کنترل بازار و نجات صنعت. پیش‌بینی همین‌طوری هم کار خیلی سختی است؛ تحت این شرایط که خیلی سخت‌تر و روی هوا. خب حالا من هم حرف‌هایی می‌زنم که امیدوارم هیچ‌کدام درست از آب درنیاید، چون هرآنچه که می‌توان در چنین شرایطی پیش‌بینی کرد، اصلا نمی‌تواند خوب باشد، لذا دعا کنید که پیش‌بینی من کاملا غلط از آب درآید و یک روز از خواب بلند شویم و همه‌چیز درست شده باشد.
اخیرا جناب آقای دکتر افقه، استاد محترم دانشگاه چمران فرموده‌اند: «حالا که قیمت ارز افزایش یافته چرا حامیان اقتصاد بازار ساکتند؟ افرادی که می‌گفتند با رشد نرخ ارز، صادرات زیاد و واردات کم می‌شود باید درباره یک موضوع پاسخگو باشند.»
این روزها بازار سرمایه ایران برخلاف ماه‌های ابتدایی سال وضع چندان مناسبی ندارد. شاخص بورس که از ابتدای سال روند افزایشی خود را آغاز کرده و فعالان بازار تا اواسط مرداد هر روز شاهد رکورد تازه‌ای در این شاخص بودند در اواخر مردادماه با افت قیمت سهام و کاهش شاخص بورس مواجه شدند.
ایران به‌عنوان صاحب بزرگ‌ترین ذخایر هیدروکربنی (مجموع نفت و گاز) دنیا که در زمره ارزان‌ترین و سهل‌الوصول‌ترین منابع نیز به‌شمار می‌روند، با توجه به شرایط بین‌المللی با یک سوال مهم مواجه است.
چند خبر در هفته گذشته منتشر شد که از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، اما مورد غفلت جامعه دانشگاهی، فعالان اقتصادی و کارشناسان دولتی قرار گرفت. یک خبر تصمیم دیوان محاسبات مبنی بر ابطال قرارداد واگذاری نیشکر هفت‌تپه و دیگری ابطال واگذاری کنسروسازی بندرعباس است. در مورد اول روشن است که فشار جامعه کارگری و حواشی زیاد بابت عملکرد ارزی صاحبان شرکت مذکور باعث آن اتفاق شد.
در حالی که به هفته‌های منتهی به انتخابات ۱۳ آبان‌ماه در آمریکا نزدیک می‌شویم، گمانه‌زنی‌ها درباره پیروز این رقابت نفس‌گیر و پیامدهای آن در بورس‌ها و اقتصاد جهان و از جمله اقتصاد ایران نقل محافل رسانه‌ای است. سوالاتی از قبیل آنکه آیا روند قیمت‌ها در بورس می‌توانند نقش قهوه ته فنجان را بازی کنند که مشخص کنند برنده انتخابات کیست؟
می‌توان گفت ویژگی کلی افزایش سرمایه از محل سلب حق تقدم برای شرکت‌ها،سه‌گزینه پیش‌روی شرکت‌ها کاهش مدت زمان انجام افزایش سرمایه و دسترسی به نقدینگی است؛ زیرا نیازی به رعایت مهلت ۶۰ روزه استفاده از حق تقدم نیست.
مهم‌ترین تحول سیاسی پیش روی دنیا در ماه‌های آتی، انتخابات آمریکاست. چهار سال ریاست‌جمهوری ترامپ حتی برای متحدان استراتژیک و سنتی آمریکا - البته به جز اسرائیل - آنقدر گران تمام شد که آنها نیز منتظر تغییر هستند.
همه انسان‌ها با هم برابر هستند، منابع بی‌شمار است، همه باید سهم یکسانی داشته باشند، ثروتمندان همه ابزارهای قدرت را در اختیار دارند، جهان در دست سرمایه‌داران است و سیستم سرمایه‌داری عامل بدبختی بشر محسوب می‌شود.
کاهش وابستگی به نفت هدف مشترک بسیاری از برنامه‌های توسعه‌ای بوده است که تاکنون تدوین شدهاند. اما به جرات می‌توان گفت که بعد از سا‌ل‌ها همچنان وابستگی به نفت وجود دارد.
گروگانگیری اگرچه قدمتی طولانی دارد، اما یکی از مصادیق آن، هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ موفقیت نسبی مهاجمان در تحقق خواسته‌های خود، همواره در ذهن‌ها ماندگار خواهد ماند
بازار سرمایه در ماه‌های گذشته تحولات گوناگونی را تجربه کرده است. از هجوم بی‌سابقه مردم برای خرید سهام که رشد هیجانی قیمت‌ها را به همراه داشت تا ریزش‌های مستمر هفته‌های اخیر که سیاست‌گذار را دستپاچه کرده است.
سخن گفتن از گشایش اقتصادی در زمانه تکثیر ابرچالش‌‌ها شاید به طنز شبیه‌تر باشد و احتمالا به همین دلیل، این پرونده به سرعت بایگانی شد. اما فارغ از نوع نگاه دولت و سایر ارکان حاکمیت به تکنیک‌های گشایش اقتصادی، باید گفت...
بازرگانان نیوز: مسعود حقیقت‌طلب: در مورد تبعات افزایش مداوم نرخ ارز که از دی‌ماه ۱۳۹۶ (آخرین امضای ترامپ پای توافق برجام و اعلام خروج آمریکا از توافق مزبور در اردیبهشت ۱۳۹۷) آغاز شده، بحث‌های مفصلی از سوی اقتصاددانان محترم کشور مطرح شده است. تاثیر افزایش نرخ ارز بر نرخ تورم، نرخ رشد اقتصادی، ارزش پول […]
دانشگاه تهرانچین را باید بیشتر و بهتر بشناسیم. در این بحث قصد ما این است که بازی رقابت آمریکا و چین را که تعیین‌کننده روابط امروزی جهان و متفاوت از شرایط دوران جنگ سرد بین آمریکا و شوروی است، مرور و سایه آن بر نظام بین‌الملل را بررسی کنیم که ما را درنهایت به تحلیل روابط ایران با چین در قالب طرح موافقت‌نامه ۲۵ ساله ایران و چین رهنمون کند. باید تاکید شود که ما صرفا از یک توافق صحبت می‌کنیم، نه یک قرارداد.