[ad_1]
فرهاد دژپسند در گفت و گو با خبرنگار
پایگاه خبری بازرگانان ایران در واکنش به رشد قیمت کالاهای اساسی با وجود حراج کردن ۴۲ هزار میلیارد تومان از داراییهای
ارزی می گوید سال قبل هم چوب خوردیم هم پیاز را.
به گفته او مشکل کار نبود
نظارت جامع دولت است. اما وقتی از او میپرسیم
که با وجود چنین اشتباه بزرگی در سال ۹۷ چرا باز هم قرار است امسال ۱۴ میلیارد
دلار دیگر صرف همین سیاست شود؟ میگوید؛ اگر نظام توزیع ساماندهی نشود سال آینده نیز
هم چوب میخوریم هم پیاز را.
نگاهش به سیاستگذاریها
مانند فردی در درون مجموعه نیست و گفتههایش شمایل توصیه دارد. آنجا که میگوید:
دولت اگر مصمم است این سیاست را ادامه دهد باید از وجود سیستم نظارت جامع اطمینان
پیدا کند.
دژپسند در خصوص پیشنهاد برخی کارشناسان درباره ایده بازگشت
کوپن هم میگوید: نمیدانم در جامعهای که میخواهد حداقل رفاه و آزادی را داشته
باشد؛ چقدر میتواند مورد قبول واقع شود؟ من به عنوان یک محقق به نظرم میرسد که
چندان راحت نمیتوان درباره این موضوع سیاستگذاری کرد. مشروح گفته های فرهاد دژپسند وزیر امور اقتصادی و دارایی را در
گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری بازرگانان ایران میخوانید.
سال گذشته با وجود آنکه ۴۲ هزار میلیارد تومان ارز
۴۲۰۰ تومانی برای واردات کالا تخصیص داده شد اما قیمتها به شدت بالا رفت. چرا با وجود این میزان
هدر رفت منابع روی تخصیص مجدد ارز دولتی برنامهریزی کردهاید؟
اگر ما نظام توزیع درستی نداشته باشیم هدف تخصیص
ارز ارزان محقق نمیشود. ایراد در عدم شفافیت، جامعیت و درستی نظام توزیع است.
۴۲ هزار میلیارد تومان صرف هدفی شد که به دلیل منافذ متعدد فساد، نه
برای حمایت از اقشار ضعیف بلکه به جیب رانتخوارها رفت.
این به دلیل عدم کارآمدی نظام توزیع کشور اتفاق
افتاده است.
آیا عدم کارآمدی نظام توزیع کشور سال آینده
اصلاح میشود که مجدد پیش بینی شده ۱۴ میلیارد دلار دیگر صرف این هدف شود؟
اگر میخواهیم فایدههای اختصاص ارز ۴۲۰۰ تومان
را داشته باشیم باید به سازماندهی نظام توزیع بپردازیم. آنچه که اقتصاد امروز ما
را رنج میدهد گرانفروشی است. ببینید یک مقولهای داریم به نام گرانی که هزینه
تمام شده کالاها بالا میرود و قیمت نهایی کالا افزایش مییابد. اما وقتی هزینه
تمام شده کالا افزایش نیافته و به دلایلی قیمت نهایی مصرف کننده را بالا میبریم
در واقع گران فروشی کردهایم. آنچه که نارضایتی عمومی ایجاد میکند نیز گرانفروشی
است.
پرسشم را به گونهای دیگر مطرح میکنم. در
شرایطی که تحریم منافذ ورود ارز به کشور را مسدود کرده و بازگشت ارز به شدت سخت
شده است؛ شما به تخصیص ۱۴ میلیارد دلار ارز ارزان برای واردات کالاهای اساسی
آنگونه که سال قبل اتفاق افتاد اعتقاد دارید؟
بستگی دارد که چه هدفی را از این کار دنبال میکنیم.
سیاستگذار میگوید برای آنکه اقشار آسیبپذیر و حقوقبگیران ثابت تحت فشار تامین
کالاهای اساسی قرار نگیرند؛ این سیاست را اعمال میکنم.
آیا سیاستگذار به هدف خود رسید؟
چون من در این خصوص تحقیق علمی انجام ندادهام
شرطی پاسخ میدهم. میگویم اگر نرسیده باشد باید دید علت چیست؟ علت هم به عقیده من
عدم هدایت و نظارت از تولید تا مصرف است. بنابراین منافذی وجود دارد که منابعی که
تخصیص پیدا کرده است را به هدر میدهد. دولت اگر مصمم است که این سیاست را ادامه
دهد باید از وجود سیستم نظارت جامع اطمینان پیدا کند. در غیر این صورت هم چوب را
میخورد و هم پیاز را.
برای امسال اطمینان وجود دارد؟
اگر اطمینان وجود نداشته باشد هم چوب را میخورد
هم پیاز را.
برخی کارشناسان اقتصادی پیشنهاد میدهند این ۱۴
میلیارد دلار را به تولید اختصاص دهیم و مصرف را سهیمهبندی کنیم. نظر شما چیست؟
یعنی دوباره بازگردیم به سیستم سهمیه بندی
وکوپن؟ من چون پیشنهاد را نخواندهام نمیتوانم نظر بدهم. نمیدانم در جامعهای که
میخواهد حداقل رفاه و آزادی را داشته باشد؛ چقدر میتواند مورد قبول واقع شود؟ من
به عنوان یک محقق به نظرم میرسد که چندان راحت نمیتوان درباره این موضوع
سیاستگذاری کرد.
[ad_2]
Source link
- پایگاه خبری بازرگانان ایران
- کد خبر 11499
- بدون نظر
- پرینت