وزیر انرژی امارات گفت: «به نظر می رسد، موضوع عرضه و تقاضا نیست، دلیل اصلی افزایش قیمت، تنش های ژئوپلیتیکی است که باعث شده قیمت ها به رقم کنونی برسد.»
به گزارش رویترز، سهیل المزروعی، وزیر انرژی امارات گفت: تنشها میان روسیه و غرب قیمت نفت را بالا برده است، نه کمبود اساسی سوخت که توجیه کننده تسریع در تولید اوپک پلاس است.
به گزارش پایگاه خبری بازرگانان ایران به نقل از فارس، وی به خبرنگاران گفت: «به نظر می‌رسد، موضوع، مسئله عرضه و تقاضا نیست، دلیل اصلی افزایش قیمت، تنش‌های ژئوپلیتیکی است که باعث شده قیمت‌ها به رقم کنونی برسد.»
مزروعی توضیح داد: افزایش تولید ۴۰۰ هزار بشکه در روز از سوی اوپک و هم پیمانانش به رشد تقاضا برای نفت کمک کرده است.
زمانی که از وی پرسیده شد، آیا اپک پلاس باید نفت بیشتری به بازار تزریق کند؟، گفت: «اگر ما باید نفت بیشتری تولید کنیم، باید عوامل بنیادین بازار و آمار فنی را بررسی کنیم.»
قیمت نفت در روز دوشنبه در واکنش به نگرانی از حمله احتمالی روسیه به اوکراین به بالای ۹۶ دلار در هر بشکه رسید که بالاترین قیمت در بیش از ۷ سال گذشته بود.
آژانس بین‌المللی انرژی هفته گذشته اعلام کرد: عربستان و امارات می‌توانند بازار بی ثبات نفت را با تولید نفت بیشتر آرام کنند.
فالح بیرول، رئیس این آژانس از اوپک پلاس خواست تا فاصله میان مقدار نفتی که باید تولید کنند و تولید واقعی را کم کنند.
آژانس بین‌المللی انرژی مدعی است، شکاف میان تولید اوپک پلاس و هدف مد نظر این گروه در ماه ژانویه به ۹۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است.
مزروعی خاطرنشان کرد: پیش بینی تاثیرات ژئوپلتیکی بر قیمت نفت دشوار است، اما من از جمله کسانی بودم که معتقد بودم روسیه به اوکراین حمله نمی‌کند.
وی گفت: «من فکر می کنم که ما نیاز نداریم آنچه را که گفته می شد، شدت ببخشیم و آنچه می‌شنویم این است که قصد تهاجم وجود ندارد و به نظر من این مایه آرامش است.»
همچنین وی خاطرنشان کرد: اگر تنشها منجر به اختلال در عرضه شود، کشورهای تولیدکننده ظرفیتی برای جبران ندارند.
ادعاهای آمریکا مبنی بر حمله قریبالوقوع روسیه به اوکراین، در بازارهای مالی در جهان سر و صدا به پا کرده بود. آمریکا روز یک شنبه مدعی شده بود، روسیه می‌تواند در هر زمانی به اوکراین حمله کند و ممکن است، بهانه‌ای غافل‌گیرکننده برای حمله ایجاد کند.
این درحالی بود که روسیه این ادعا را تکذیب کرده و امروز به نیروهای خود دستور داده است تا از مرز اوکراین به پایگاه‌های خود بازگردند.
محمد بارکیندو، دبیرکل اوپک نیز به خبرنگاران در حاشیه کنفرانس قاهره گفته بود که ما به صورت منطقی خوش بین هستیم که رهبران جهانی در موضوع اوکراین ورود و از تنشها جلوگیری کنند.
وی تاکید کرده بود، برخی از اعضای اوپک برای تامین هدف تولید خود با مشکل روبرو هستند و بازار نفت به هر بشکه نفتی که بتواند به دست آورد، نیاز دارد.
بارکیندو و مزروعی، هر دو مشکل اصلی را کمبود سرمایهگذاری برای بازارهای نفتی عنوان کردند.
گروه تولیدکنندگان نفت متشکل از سازمان کشورهای صادرکننده نفت خام، اوپک و هم پیمانانش نظیر روسیه موسوم به اوپک پلاس، هدف تولید ماهانه خود را ۴۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داده‌اند، اما نتوانستند به این هدف تولیدی دست یابند.
چندین کشور عضو اوپک پلاس به دنبال سال‌ها کمبود سرمایهگذاری، در افزایش تولید با مشکل مواجه هستند و نتوانسته‌اند، تعهد ماهانه ۴۰۰ هزار بشکه‌ای خود را انجام دهند.
۲٫اروپا جایگزینی برای گاز روسیه دارد؟
به نظر می رسد اروپا برای جایگزین کردن کشورهای مختلف به جای روسیه برای تامین انرژی خود گزینه های چندانی ندارد و با مشکلات زیادی رو به روست.
به گزارش پایگاه خبری بازرگانان ایران به نقل از مهر، نگرانی‌ها در مورد قطع احتمالی گاز از روسیه، بزرگترین تأمین کننده گاز اروپا، به دنبال تجمع نیروهای روسی در نزدیکی اوکراین و تشدید تنشها بین مسکو و غرب افزایش یافته است.
به گزارش رویترز، روسیه روز سهشنبه اعلام کرد که برخی از نیروهای این کشور پس از تمرین در نزدیکی اوکراین به پایگاه خود بازمی‌گردند و هشدارهای مکرر غرب در مورد تهاجم احتمالی را به تمسخر گرفته است، اما با این حال ناتو اعلام کرده که هنوز نمی‌توان صحت ادعای روس‌ها را ثابت کرد و تنشها بین این دو کشور ادامه دارد.
دولت ایالات متحده و اتحادیه اروپا از کشورهای دیگر مانند قطر و ژاپن خواسته‌اند در صورت حمله روسیه به اوکراین و اعمال تحریم‌ها علیه روسیه، به تأمین محموله‌های گاز طبیعی مایع اضافی خود برای ارسال به اروپا همکاری کنند.
چند ماه است که جریان گاز روسیه به اروپا کمتر از آنچه در توافقات برآورد شده، رسیده است با این حال سیاستمداران اروپایی می‌گویند روسیه از قیمت‌های بالای گاز به عنوان اهرم فشاری در اختلافات بر سر پروژه خط لوله نورد استریم ۲ که تحت حمایت گاز پروم است، استفاده می‌کند. با این حال گاز پروم میگوید به تعهدات خود در قبال مشتریان اروپایی عمل می‌کند.
اروپا از کجا می‌تواند تأمین کند؟
اروپا برای تأمین حدود ۳۵ درصد گاز طبیعی خود به روسیه متکی است. بیشتر گاز ارسالی روسیه به اروپا از طریق خطوط لوله یامال به اروپا که از بلاروس و لهستان می‌گذرد به آلمان می‌رسد با این حال خط لوله نورد استریم ۱ که گاز اصلی آلمانها را تأمین می‌کنند مستقیماً از اوکراین عبور می‌کند.
بازارهای گاز اروپا توسط شبکه ای از خطوط لوله به هم مرتبط هستند. اکثر کشورها طی سال‌ها وابستگی خود را به گاز روسیه قطع کردهاند و همچنین مسیرهای عرضه بیشتری وجود دارد که اوکراین را دور می‌زنند.
مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS) اعلام کرد ترانزیت گاز روسیه از اوکراین از بیش از ۱۴۰ میلیارد متر مکعب (میلیارد متر مکعب) در سال ۱۹۹۸ به کمتر از ۴۲ میلیارد متر مکعب در سال ۲۰۲۱ کاهش یافته است.
این مرکز مطالعاتی می‌افزاید در سال گذشته اوکراین یک کریدور ترانزیت برای روس‌ها بود به طوری که عمدتاً برای انتقال گاز به اسلواکی واز آنجا به اتریش و ایتالیا مورد استفاده قرار می‌گرفت.
وضع تحریم‌ها در صورت حمله روسیه به اوکراین می‌تواند بر جریان‌های خطوط لوله یامال- اروپا، نورد استریم ۱ و همچنین ترک استریم تأثیر عمده‌ای بگذارد از طرف دیگر خط لوله نورد استریم ۲ نیز در انتظار صدور گواهینامه برای انتقال گاز روسیه به اوکراین است.
دولت ایالات متحده گفته است که اگر روسیه به اوکراین حمله کند، نورد استریم ۲ پیش نخواهد رفت. ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه روز سه شنبه اعلام کرد که این خط لوله یک پروژه کاملاً تجاری است که امنیت انرژی اروپا را تقویت خواهد کرد.
به گفته تحلیلگران مؤسسه مطالعات انرژی آکسفورد، احتمالات دیگری نیز مطرح است به طوری که روسیه شاید در تلافی تحریم‌های ایالات متحده فروش گاز به روسیه را به حالت تعلیق درآورد یا درگیری‌های نظامی روسیه و اوکراین به خطوط لوله انتقال گاز به اروپا صدمه وارد کند.
برخی از کشورها گزینه‌های دیگری نیز مطرح می‌کنند به طوری که آلمان، بزرگترین مصرف کننده گاز روسیه، می‌تواند از نروژ، هلند، بریتانیا و دانمارک از طریق خطوط لوله گاز وارد کند.
نخست وزیر نروژ گفت: نروژ، دومین تأمین کننده بزرگ اروپا، گاز طبیعی را با حداکثر ظرفیت تحویل کشورهای اروپایی می‌دهد و نمی‌تواند جایگزین منابع گازی روسیه در اروپا شود.
کشورهای جنوب اروپا نیز می‌توانند گاز آذربایجان را از طریق خط لوله ترانس آدریاتیک به ایتالیا و خط لوله گاز طبیعی ترانس آناتولی از طریق ترکیه دریافت کند.
با این حال ممکن است کشورها تمایلی به جدا کردن گاز مورد نیاز خود نداشته باشند چون واردکنندگان مجبور به پرداخت هزینه بالایی باشند. علاوه بر همه اینها، سطح ذخیره سازی گاز اروپا برای زمستان بسیار پایین است، این در حالی است که تقاضای گاز در اروپا در حالت طبیعی فصل زمستان به طور سنتی به بالاترین میزان رسیده است.
تحلیلگران می‌گویند که “گاز بالشتکی” که در انبارهای زیرزمینی برای حفظ سطح فشار نگهداری می‌شود، از نظر تئوری می‌تواند در مواقع اضطراری استفاده شود.
در درازمدت، کمیسیون اروپا سیستمی را برای کشورهای اتحادیه اروپا پیشنهاد کرده است تا به طور مشترک سهام استراتژیک گاز را خریداری کنند.
واردات LNG به شمال غرب اروپا، به ویژه از ایالات متحده در سال جاری افزایش یافته است زیرا قیمت گاز هلندی که معیار اروپاییان است، بالاتر از همتایان صادر کننده LNG در آسیاست.
اما محدودیتی برای تولید و حمل و نقل تأمین کنندگان LNG وجود دارد. به گفته اندیشکده بروگل، ظرفیت جهانی مایع سازی گاز تقریباً به طور کامل مورد استفاده قرار می‌گیرد و همچنین کشتی‌های LNG نیز از آن استفاده می‌کنند.
قطر، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان LNG در جهان، می‌تواند مقداری گاز اضافی به اروپا بفرستد، اما عرضه اضافی قطری‌ها ناچیز است زیرا بیشتر انرژی این کشور طی قراردادهای بلندمدت به دیگر کشورها ارسال می‌شود.
هفته گذشته ژاپن اعلام کرد که می‌تواند برخی از محموله‌های LNG را به اروپا منتقل کند. با این حال کشتی‌ها به جای حرکت مستقیم از ژاپن، از بنادر ایالات متحده به سمت اروپا می آیند.
گزینه‌های غیر گازی
چندین کشور گزینه‌هایی برای پر کردن شکاف واردات برق از روسیه دارند به طوری که افزایش تولید برق از انرژی‌های هسته‌ای، تجدید پذیر، برق آبی یا زغال سنگ به عنوان راه حل می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
اما برق هسته‌ای در آلمان، بریتانیا، بلژیک و فرانسه به دلیل قدیمی بودن نیروگاه‌های این کشورها و از کار افتادن، تعطیلی تدریجی و قطعی مکرر برق به شدت در حال کاهش است.
چندین کشور اتحادیه اروپا تحت فشار شدیدی برای دستیابی به اهداف متعالی آب و هوایی نیروگاه‌های قدیمی زغال سنگ خود را تعطیل کرده اند یا نیروگاه‌های جدیدی ذغال سنگی نمی‌سازند.
برخی از کشورها نیروگاه‌های زغال‌سنگ را برای تأمین منابع خود همچنان دارند ولی اروپا از اواسط سال گذشته به دلیل قیمت بالای گاز، از گاز به سمت زغال سنگ روی آورده است.
آیا عرضه به اروپا قبلاً مختل شده است؟
در ۱۵ سال گذشته شاهد اختلافات متعددی بین روسیه و اوکراین بر سر گاز بوده است که بیشتر مربوط به قیمت‌های پرداخت شده است.
در سال ۲۰۰۶، گازپروم به مدت یک روز عرضه به اوکراین را قطع کرد. در زمستان ۹-۲۰۰۸، اختلال در عرضه روسیه در سراسر اروپا موج زد.
در سال ۲۰۱۴، روسیه پس از الحاق کریمه به کیف، صادرات گاز خود را به کیف قطع کرد. اوکراین نیز در نوامبر ۲۰۱۵ خرید گاز روسیه را متوقف کرد.
اوکراین وابستگی خود را به واردات مستقیم گاز از روسیه از طریق مکانیسم جریان معکوس کاهش داده است و عمدتاا از کشورهای اتحادیه اروپا وارد کند.
۳٫روسیه و چین قرارداد نفتی ۵/ ۱۱۷ میلیارد دلاری بستند
تقریبا همزمان با سفر اخیر ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه به چین در جریان آغاز بازی های المپیک زمستانی، دو کشور قراردادهای بلندمدتی برای عرضه نفت و گاز امضا کردند.
به گزارش پایگاه خبری بازرگانان ایران به نقل از دنیای‌اقتصاد، بر این اساس، شرکت روس‌‌‌نفت طی ۱۰ سال ۱۰۰میلیون تن نفت خام (معادل روزانه ۲۰۰هزار بشکه) به شرکت سیانپیسی چین تحویل خواهد داد که ارزشی برابر با ۸۰میلیارد دلار دارد.
علاوه بر این، در بخش گاز هم شرکت گازپروم روسیه سالانه ۱۰میلیارد مترمکعب گاز اضافی به چین صادر خواهد کرد که طی ۲۵ سال ارزشی معادل ۵/ ۳۷میلیارد دلار خواهد داشت.
این تامین انرژی مجموعا ۵/ ۱۱۷ میلیارد دلاری از روسیه به چین در حالی صورت خواهد گرفت که از یک سو نیاز پکن به انرژی‌برای تبدیل شدن به اقتصاد اول جهان تا سبازرال ۲۰۳۰ تامین می‌شود و از سوی دیگر، روسیه در بحبوحه تنشها با اوکراین و غرب و احتمال تشدید تحریم‌ها و قطع شدن امکان دسترسی به سیستم بانکی سوئیفت، سرمایه موردنیاز برای پیشبرد پروژه‌‌‌هایش را جذب خواهد کرد.
علاوه بر این، چین که پیش از این هم مقصد نفت و گاز روسیه بوده، می‌تواند تاحدودی خلأ مشتریان اروپایی را در صورت تحریم غرب علیه کرملین پر کند.
نزدیک شدن قدرت‌‌‌های شرق
وقتی پوتین برای دیدار با شی جین‌‌‌پینگ رئیس‌جمهور چین و شرکت در مراسم افتتاحیه بازی‌‌‌های المپیک زمستانی در ماه جاری میلادی به این کشور سفر کرد، دو طرف قراردادهای باارزشی در زمینه همکاری‌‌‌های نفت و گاز امضا کردند.
ساموئل واتکینز، نویسنده اویل‌‌‌پرایس که روی مسائل نفتی و گازی به‌‌‌خصوص در آسیا متمرکز است در تحلیلی نوشته که دو کشور در چند سال گذشته به‌‌‌طور روزافزونی اقدام به گسترش همکاری‌‌‌ها در زمینه‌‌‌های مختلف کردهاند که همه آنها با هدف اصلی تضعیف سلطه جهانی ایالات متحده و سپس جایگزینی آن بوده است.
به گفته او، در هیچ جایی استراتژی هماهنگ روسیه و چین در حوزه نفت و گاز به اندازه خاورمیانه واضح نبوده است؛ مخصوصا پس از اینکه آمریکا به‌‌‌طور یک‌‌‌جانبه از پیمان برجام با ایران در مه ۲۰۱۸ خارج شد؛ سپس در سپتامبر ۲۰۲۱ از افغانستان خروج کرد؛ و در دسامبر پایان ماموریت خود در عراق را اعلام کرد. این اقدامات اعتماد به‌‌‌نفس محور روسیه-چین را برای رسیدن به اهدافشان در این منطقه افزایش داد.
واتکینز ادامه می‌دهد که برخی کشورها در خاورمیانه که به دنبال نشان دادن این هستند که در هیچ‌‌‌کدام از دو سوی این مبارزه قرار ندارند و اخیرا قرارداد تجارت آزاد شورای همکاری خلیج فارس را با چین امضا کردهاند، یا متوجه نیستند ماهیت جنگ قدرت فعلی بین آمریکا و متحدانش در مقابل چین و روسیه و متحدانشان یک بازی با حاصل جمع صفر است یا در بهترین حالت ساده‌‌‌اندیش هستند.
جدیدترین دور قراردادهای نفت و گاز اعلام شده بین روسیه و چین گستره بزرگی را شامل می‌شود و برای بازارهای جهانی نفت و گاز بسیار مهم است. این همکاری‌‌‌ها در ادامه توسعه بی‌‌‌وقفه پروژه‌‌‌ها در خاورمیانه در سال‌های اخیر، به‌ویژه در دو کشور ایران و عراق رخ داده است.
این دو کشور بازدهی بسیار بیشتری از نظر منابع، ظرفیت، ظرفیت مازاد و احتمال کشف میدان‌‌‌های جدید در دو بخش نفت و گاز نسبت به عربستان سعودی ارائه می‌دهند. چین اخیرا روی انعقاد قراردادهای متعدد با عراق متمرکز بوده است که بخشی از آنها مربوط به قراردادهای پرسروصدای توسعه میادین بوده اما تعداد بسیار بیشتری نیز از نوع قراردادهای کوچکی بوده که کمتر از آنها شنیده می‌شود.
با این حال، همه این قراردادها، با حمایت و تامین مالی دولت انجام می‌‌‌شوند. بر اساس این گزارش، پکن حالا می‌تواند توجه‌‌‌اش را معطوف عراق کند چراکه پیش از این با ایران تحت توافق جامع ۲۵ ساله همکاری داشته و آن‌طور که ادعا می‌شود یک منبع نفت و گاز ارشد نزدیک به وزارت نفت ایران به‌‌‌طور اختصاصی هفته گذشته به اویل‌‌‌پرایس گفته، «یک دولت مشتری واقعی» است.
علاوه بر این، چین با کشورهایی که پیش از این به‌‌‌عنوان متحد آمریکا به‌‌‌شمار می‌‌‌رفتند، وارد قراردادهایی شده که خروج از آنها بسیار دشوار است. در همین حال، روسیه بر روی ایران متمرکز است که همین امر هم در هماهنگی با چین انجام می‌شود. این مقاله ادعا می‌کند ایران و روسیه در سوریه و همچنین توسعه میادین متعدد نفت و گاز با هم همکاری دارند.
قرارداد نفتی ۸۰میلیارد دلاری
بر اساس اعلام رسمی روسیه و چین، شرکت دولتی روس‌‌‌نفت یک قرارداد ۱۰ ساله ۸۰میلیارد دلاری برای عرضه ۱۰۰میلیون تن نفت خام (اندکی بیشتر از ۲۰۰هزار بشکه نفت در روز) با شرکت ملی نفت چین (CNPC) امضا کرده است. این محموله‌‌‌ها از طریق قزاقستان به واحدهای پالایشی شمال غرب چین تحویل داده می‌‌‌شوند. این توافق در کنار دیگر صادرات نفت این کشور به چین انجام می‌شود.
بر اساس گفته شرکت ترانس‌‌‌نفت به عنوان اپراتور خطوط لوله روسیه، در سال ۲۰۲۱ در مجموع ۴۰میلیون تن نفت از طریق خطوط لوله به چین صادر شده که معادل بیش از ۸۰۰هزار بشکه در روز است و هیچ‌‌‌کدام از اینها صادرات اصلی نفت روسیه و چین از طریق سیبری به خط لوله اقیانوس آرام که مستقیما به چین می‌رسد را تحت‌تاثیر قرار نمی‌‌‌دهد که این هم حجمی برابر با ۸۰میلیون تن نفت در سال (حدود ۶/ ۱ میلیون بشکه در روز) تخمین زده می‌شود.
این افزایش در حجم و مکانیزم‌‌‌های تحویل نفت خام به چین بخشی از یک استراتژی گسترده برای دور زدن تا حد ممکن اثرات تحریم‌های بین‌المللی علیه روسیه است که از زمان تصرف کریمه در حال افزایش بوده است. واتکینز میگوید کرملین همیشه تصرف کریمه را «مرحله آزمایشی» برای تصرف کل این کشور می‌‌‌دانست.
به همین دلیل است که روس‌‌‌نفت توسعه سریع مسیر دریایی شمال (NSR) که امکان تحویل نسبتا بدون مانع نفت خام به چین را فراهم می‌کند، پیش گرفته است.
روس‌‌‌نفت همچنین در حال حاضر به‌‌‌طور فعال پروژه نفت وستوک در شمال روسیه را توسعه می‌دهد. ایگور سچین، مدیر ارشد اجرایی روس‌‌‌نفت و دوست نزدیک و مشاور پوتین، همچنین قول داد که پروژه نفت وستوک و ساخت NSR متضمن ایجاد یک «استان نفتی و گازی جدید» در شبه‌‌‌جزیره تایمیر سیبری خواهد بود؛ پروژه کاملی که مجموع سرمایهگذاری ۱۰۰هزار میلیارد روبلی (۱۳۵میلیارد دلار آمریکا) را نشان می‌دهد و شامل دو فرودگاه و ۱۵ شهرک صنعتی است.
سچین افزود که پیشرفت‌‌‌های روس‌‌‌نفت در قطب شمال نهایتا ۱۰۰میلیون تن نفت در سال تولید می‌کند که ۳۰میلیون تن آن تا سال ۲۰۲۴ از قطب شمال در امتداد NSR ارسال می‌شود.
قرارداد گازی بین دو کشور
در بخش گاز، گازپروم روسیه یک قرارداد ۱۰میلیارد مترمکعبی در سال برای تحویل به سیانپیسی منعقد کرد که علاوه بر قرارداد قبلی بین دو شرکت بود که سال ۲۰۱۴ امضا شد. بر اساس آن قرارداد ۳۰ ساله، هر سال ۳۸میلیارد مترمکعب گاز از روسیه به چین صادر می‌شود. این قرارداد بخشی از پروژه خط لوله قدرت سیبری است که در طرف روسی گازپروم و در طرف چینی سیانپیسی آن را مدیریت می‌کند و دسامبر ۲۰۱۹ آغاز شد.
بر اساس اظهارنظر شرکت گازپروم، این شرکت همچنین در حال توسعه قدرت سیبری ۲ است که محموله‌‌‌ها را از طریق مغولستان به چین می‌‌‌رساند و عرضه گاز را ۵۰میلیارد مترمکعب در سال افزایش می‌دهد. این تحولات پس از آن رخ می‌دهد که بر اساس داده‌‌‌های اداره گمرک چین در ژانویه، صادرات گاز روسیه به چین در سال گذشته ۵/ ۵۰درصد افزایش یافته و حجم تحویل گاز از طریق خط لوله هم در مقیاس سالانه با ۲/ ۱۵۴ درصد رشد به ۵۴/ ۷ میلیون تن رسیده است.
همکاری‌‌‌های چندوجهی استراتژیک چین و روسیه منابع مالی لازم برای روسیه را بدون توجه به تحریم‌های احتمالی آمریکا و متحدان شامل سیستم پرداخت بین‌المللی سوئیفت که حتی در صورت حمله کامل روسیه به اوکراین بعید است اجرا شود، فراهم می‌کند.
از سوی دیگر، این همکاری‌‌‌ها نیاز فزاینده چین به نفت و گاز را برای پیشی گرفتن از ایالات متحده به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی تا سال ۲۰۳۰ تامین می‌کند. چین همین حالا هم بزرگترین اقتصاد جهان از نظر برابری قدرت خرید، بزرگترین اقتصاد تولیدکننده دنیا و بزرگترین اقتصاد از حیث تجارت است.
هرگونه شکاف موقتی در تامین مالی روسیه یا عرضه نفت و گاز به چین می‌تواند با همکاری با کشورهایی در سراسر جهان که از نظر سیاسی مبهم هستند به‌‌‌خصوص کشورهای تولیدکننده نفت در خاورمیانه پر شود. آنها نه‌‌‌تنها خیل عظیمی از منابع انرژی را برای شارژ ماشین رشد اقتصادی چین تامین می‌کنند، بلکه اشتیاق روزافزون آنها به دوری از بازارهای نفتی و گازی با تمرکز دلار آمریکا موجب خنثی شدن موثرترین قدرتی است که آمریکا هنوز در دنیای امروزی در اختیار دارد.
روسیه در حالی همکاری با چین را افزایش داده که به‌‌‌شدت درگیر تنشها با اوکراین و متحدان غربی‌‌‌اش است. همین تنشها و شائبه حمله قریبالوقوع به این اوکراین موجب رکوردشکنی مجدد نفت در روز دوشنبه شد. در این روز بهای نفت برنت به ۷۸/ ۹۶ دلار بر بشکه رسید و وست تگزاس اینترمدییت هم ۸۲/ ۹۵ دلار بر بشکه را لمس کرد.
با این حال، دیروز سهشنبه با انتشار خبر عقب‌‌‌نشینی برخی از نیروهای روسی از مرز با اوکراین، بهای نفت بیش از ۳درصد ریخت. به این ترتیب، قیمت نفت برنت در زمان تنظیم این گزارش (ساعت ۱۶:۳۰ به وقت تهران) با ۰۸/ ۳ درصد کاهش معادل ۹۷/ ۲ دلار به ۵۱/ ۹۳ دلار در هر بشکه رسید. نفت خام آمریکا هم ۳/ ۳درصد معادل ۱۵/ ۳ دلار پایین رفت تا با قیمت ۳۱/ ۹۲ دلار در هر بشکه قیمت‌گذاری شود.
۴٫شرط مجلس برای حذف ارز ترجیحی
رییس کمیسیون اقتصادی مجلس به بیان توضیحاتی درباره اینکه مجلس در چه صورتی به حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی رای نخواهد داد، پرداخت.
به گزارش پایگاه خبری بازرگانان ایران به نقل از باشگاه خبرنگاران، محمد رضا پور ابراهیمی درباره جمع بندی کلی مجلس برای حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی گفت: در لایحه بودجه ۱۴۰۱ دولت منابع برای تامین کالا‌های اساسی با نرخ ارز ترجیحی منابعی را لحاظ نکرده و پیشنهاد دولت عملا حذف ارز ترجیحی است.
به گفته پورابراهیمی در سال‌های گذشته تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی به هدف واقعی اقتصادی خود نائل نشده و بخش زیادی از آن تبدیل به توزیع رانت در اقتصاد شده است.
پور ابراهیمی معتقد است که از نظر تمام کارشناسان این رانت و شیوه تخصیص یارانه از طریق ارز باید تغییر کند، اما در مجلس آنچه دارای اهمیت است اثر تورمی حذف این ارز بر سفره مردم است.
البته رحیم زارع سخنگوی کمیسیون تلفیق اعلام کرده کمیسیون تلفیق با توجه به عدم روشن بودن طرح دولت و عدم ارائه طرح مکتوب قابل استناد با حذف ارز ترجیحی مخالف کرد.
به گفته رحیم زارع کمیسیون تلفیق ۹ میلیارد دلار با قیمت ارز ترجیحی برای تامین دارو تجهیزات پزشکی و کالا‌های اساسی در سال ۱۴۰۱ اختصاص داده که این ۹ میلیارد بدون درنظر گرفتن ارز مربوط به گندم است.
پورابراهیمی اعلام کرد که «سیاست جبرانی برای این ارز و اینکه سفره مردم در سال بعد کوچک تر نشود برای مجلس اصل است.»
پورابراهیمی خبر داد پیشنهاد دولت این بودجه که ارز ترجیحی حذف شود و در مقابل مبلغ یارانه افزوده شود، در حالی که ارز ترجیحی بر اساس مصوبه کمیسیون تلفیق فقط برای دارو، گندم در نظر گرفته شده است.
کمیسیون تلفیق بودجه اعلام کرد که با توجه به اینکه دولت ارز ترجیحی را حذف کرده و مبالغی برای ارز ترجیحی دارو و گندم در نظر گرفته، یارانه پیش بینی شده ۴۵ هزار تومان در نظر گرفته شده است.
اولین مرحله واریز یارانه نقدی در آذر ۱۳۸۹ به حساب خانوارها، ۴۵ هزار و پانصد تومان بود که هم اکنون و بعد از گذشت یازده سال این مبلغ افزایشی پیندا نکرده است.
رییس کمیسیون اقتصادی مجلس پیش شرط مجلس برای راه موافق به حذف ارز ترجیحی را این گونه معرفی می کند، « اگر نمایندگان مجلس به این اطمینان برسند که خروج حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی اثر گذار خواهد بود و سفره مردم را کوچک نخواهد کرد نظر نهایی مجلس برای حذف ارز اعلام می‌شود».
البته این نماینده مجلس تاکید می کند که «مجلس تا اطمینان حاصل نکند که سیاست‌های جبرانی و حمایتی دولت وضعیت مردم را در سال بعد بهتر از امسال نخواهد کرد، قطعا به حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی رای نخواهد داد.»
قیمت بیت کوین در میانه روز دوشنبه در حدود یک درصد سقوط کرد تا در آستانه از دست دادن کانال ۴۲ هزار دلاری قرار بگیرد.
به گزارش پایگاه خبری بازرگانان ایران ، قیمت بیت کوین که هفته گذشته به قله نسبی ۴۵ هزار و ۷۵۰ دلاری رسیده بود، اکنون ۴ روز متوالی است که روندی نزولی داشته است. با این وجود هنوز بازدهی ماهانه ماه فوریه، که اکنون به میانه رسیده است، در حدود مثبت ۱۰ درصد است. صعود ۱۰ درصدی در دومین ماه از سال جاری میلادی، بیش از همه چیز به تورم بی سابقه در اقتصاد آمریکا مربوط است. تورم ۷٫۵ درصدی که در چهار دهه اخیر بی سابقه بوده است.
آلت‌کوین ها، که رمزارزهای به جز بیت کوین هستند، نیز روز کاهشی را تا میانه دوشنبه رقم زده اند. به عنوان مثال اتریوم که دومین حجم بازار در میان کل رمزارزها را دارد، در حالی که پنج شنبه هفته گذشته در حوالی مرز ۳ هزار و ۲۰۰ دلاری معامله می شد، اکنون به کانال ۲ هزار و ۸۰۰ دلاری سقوط کرده است. حجم کل بازار رمزارزها نیز امروز در حدود ۴۰ میلیارد دلار کاهش یافته است و به نزدیکی یک هزار و ۹۰۰ میلیارد دلار رسیده است. ارزش کنونی بازار رمزارزها نسبت به روز جمعه، یعنی از ابتدای روند نزولی کنونی در حدود ۱۰۰ میلیارد دلار کاهش یافته است.
یکی از مهم ترین اخبار امروز هم سیگنال ورود یک شرکت بزرگ دیگر به صف قبول کنندگان رمزارز در تراکنش هایش بود. دارا خسروشاهی مدیر عامل اجرایی شرکت خدمات حمل و نقل اوبر اعلام کرد که این شرکت در آینده رمزارزها را نیز به عنوان وسیله پرداخت وجه خواهد پذیرفت. خسروشاهی که در مصاحبه با تلویزیون بلومبرگ در مورد اینکه چرا تاکنون اوبر وارد چرخه رمزارزها نشده است از نگرانی های محیط زیستی و همچنین نرخ بالای تراکنش سخن به میان آورده بود، اما بعد از آن تاکید کرد که زمان استفاده از رمزارزها در این شرکت در حال فرارسیدن است.
