پایگاه خبری بازرگانان ایران – اگر چه برنامه دولت احیای نقش آببندانهای شمال کشور در ذخیرهسازی بیشتر روانآبها برای بهرهگیری در فصل کشتوکار برنج است ، ولی بررسی خبرنگار ایرنا نشان میدهد که مالکان برخی آببندانها در مازندران به خاطر منافع پرورش ماهی در این سازههای آبی اجازه آبگیری بهینه را نمیدهند.
به گزارش پایگاه خبری بازرگانان ایران ،آب بندان ها به عنوان سازه سنتی تامین آب کشاورزی مازندران نقش تعیین کننده ای در جذب روان آب و بارندگی های پاییزی دارند و از آن جایی که این سازه ها طبق مقررات فقط با هدف تامین آب کشاورزی زراعی ایجاد شده است، هر گونه بهره برداری جانبی بویژه آبزی پروری از آن نباید اصل تامین آب زراعی را که عمدتا برای شالیزاری است ،تحت شعاع قرار دهد.
آبگیری به موقع و مدیریت آب آب بندان ها در مازندران از آن جهت مورد تاکید همه کارشناسان و شالیکاران است که به ازای هر هکتار آب بندان تا پنج هکتار از اراضی شالیکاری مشروب می شود .
بر اساس آمار رسمی مساحت کل آب بندان های مازندران ۱۸ هزار هکتار است که با یک محاسبه سرانگشتی می توان آب آبیاری حدود ۹۰ هزار هکتار اراضی شالیزاری را از این سازه ها تأمین کرد و به همین دلیل نیز کارشناسان شرکت آب منطقه ای بر لزوم آبگیری بموقع آب بندان ها و مدیریت آن برای برنجکاری تاکید دارند.
مازندران طبق آمار جهاد کشاورزی دارای ۲۳۰ هزار هکتار اراضی شالیزاری است و در سال زراعی گذشته ۲۱۵هزار هکتار از این اراضی زیر کشت برنج قرار گرفت. مازندران ۴۲درصد برنج مورد نیاز کشور را تامین می کند.
منبع : ایرنا