[ad_1]
به گزارش پایگاه خبری بازرگانان ایران، مصرف برق در ایران با توجه به استفاده از انرژی
برق برای سرمایش در مناطق جنوب از ویژگی خاصی برخوردار است.
در پارهای از مناطق
جنوبی ایران از وسایل سرمایشی در ۹ ماه از سال استفاده می شود.
به طور کلی این
مناطق از ایران بعد از برقراری سرویس برق، مسکونی شد و قبل از آن در بعضی از فصول
سال خالی از سکنه میشد.
بنابراین مقایسه ایران از لحاظ مصرف برق بدون توجه به آب و هوای جنوب ایران و
صرفاً بررسی مصرف سرانه به خصوص با کشورهایی که دارای آب و هوای معتدل هستند، منطقی
نیست.
بنابراین، با مطالعاتی که انجام دادیم، بخش شمالی کشور ایران (از مدار تهران
به بالا) تقریباً به اندازه ترکیه برق مصرف میکنند و با مصرف سرانه برق در کشور
ترکیه معادل است(گرچه در مناطقی از شمال ایران مانند گنبدکاووس و دشت گرگان درجه
حرارت تابستان بیش از ۴۵ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی تا ۸۰ درصد افزایش مییابد و
امکان زیست بدون استفاده از وسایل سرمایشی عملا مقدور نیست)در مناطق جنوبی، مصرف
کشور ما به علت کمبود درآمد سرانه قابل مقایسه با کشورهای جنوب خلیج فارس مانند
کویت، قطر و امارات متحده نیست.
البته
دولت ایران با پایین نگه داشتن نرخ تعرفه در مصارف خانگی کمبود درآمد سرانه برای
مصرف برق را جبران کرده است. در واقع مصرف مردم جنوب ایران به طور میانگین کمتر از
یک سوم مصرف کشورهای جنوبی خلیج فارس است. بنابراین نیاز است نیروگاههای جدیدی که
بر مبنای سیکل ترکیبی کار میکنند، احداث شود.
وضعیت تقاضای برق بخش مسکونی
از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ ،تقاضای برق در بخش مسکونی
از ۱۷ به ۷۸ تراوات ساعت افزایش داشته است و مصرف به ازای هر مشترک از ۲۰۰۰ به
۳۰۰۰ کیلووات ساعت افزایش یافت.
علت بالا بودن مصرف برق در ایران ، شراط خاص جغرافیایی و گستردگی شبه توزیع برق است و باید افزایش جمعیت را نیز در این مساله دخیل بدانیم. در واقع توسعه شبکه
برق رسانی تقریباً به حداکثر ظرفیت خود رسیده و نسبت کل جمعیت به مشترکان
کاهش یافته است به این معنا که مشترکان بیشتری به برق دسترسی دارند. به عبارت دیگر
نسبت جمعیت به مشترکان از عدد ۸/۶ در سال ۱۹۹۰ به عدد ۳ در سال ۲۰۱۵ ،کاهش یافته
است (میانگین افراد در هر خانوار ۳/۳ نفر است).
۳ گیگاوات نیاز برق سالانه ایران تا سال ۲۰۴۰
در تحقیق مرکز پژوهش های مجلس پیش بینی شده است که از سال ۲۰۱۷ تا سال ۲۰۴۰، ایران باید ۵۴ گیگاوات با نرخ سالیانه ۳ گیگاوات در سالهای اول و سپس با نرخ ۳/۱ گیگاوات در سال های بعد، به ظرفیت تولید
برق خود اضافه کند.
از میان روشهای گازی، خورشیدی، بخار و ترکیبی، ارتقای سیکلهای توربین گازی به سیکل های ترکیبی در حدود
۷/۸ گیگاوات ظرفیت تولید را افزایش می دهد. با توجه به اینکه بسیاری از توربینهای
بخار، بیش از عمر مفیدشان قدمت دارند، اصلاح آنها امری اجتناب ناپذیر است. انجام اصلاحات در عملکرد این سیکلها سالیانه در حدود ۳/۱ گیگاوات به ظرفیت تولید برق می افزاید.
باید در نظر داشت که این دو روش، میتواند روی هم رفته در حدود ۱۰ گیگاوات به ظرفیت
تولید برق با هزینه متوسط یک سنت به ازای هر کیلووات ساعت اضافه کند، در صورتی که
نیاز ایران در سال ۲۰۴۰ همانطور که بیان شد افزایش ۵۳ گیگاواتی در ظرفیت تولید
توان خود است.
نیاز شدید به اصلاح نیروگاه های کشور
معمولا قیمت برق در یک دوره زمانی ۲۰
ساله قابل پیش بینی نیست چرا که احتمال دارد با به ثمر رسیدن تکنولوژی های جدید، قیمت ها به شدت کاهش یابد. علاوه بر این ها، نیروگاه هایی همچون نیروگاه بخار
شهید فیروزی و نیروگاه گازی فسا که راندمان بسیار پایینی دارند برای تولید مقرون به
صرفه نیستند و نیازمند اصلاحات جدی هستند. با توجه به وضعیت کنونی نیروگاههای کشور
که درمجموع عملکرد ضعیف و راندمان کمی دارند، (به طور متوسط حدود ۳۷-۳۶ درصد است). ارتقای آنها از طریق تبدیل
به سیکل های ترکیبی و یا نوسازی آنها ضروری است با توجه به سوابق عملکرد گذشته، تصور نمی شود وزارت نیرو در سه سال
آینده موفق به نصب ۴ هزار مگاوات مولدهای انرژی های تجدیدپذیر باشد و بر این اساس
امکان دستیابی به تولید ۴ گیگاوات در سال ۲۰۲۱ با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر
به غیر از برقابی وجود ندارد.
هرچند بهبود وضعیت انرژی های تجدیدپذیر میتواند به
عنوان جایگزین گاز طبیعی یا هیدروکربن های مایع به کار رود و از نظر اقتصادی و
بهبود کیفیت هوا کاملا مناسب است البته
باید توجه داشت در صورتی که قیمت تمام شده تولید برق از انرژی خورشیدی و یا سایر
انرژی های تجدیدپذیر کمتر از هزینه تمام شده سوخت های فسیلی باشد، مقرون به صرفه
است.
[ad_2]
Source link
- پایگاه خبری بازرگانان ایران
- کد خبر 12147
- بدون نظر
- پرینت